Wspomnienia hrabiego SchaffgotschaOd 1360 roku Kopice były siedzibą rodu von Borsnitz, później znajdowały się w rękach rodziny von Beess (od 1450 roku). W 1534 roku posiadał je kanonik katedry wrocławskiej Baltzar von Neckern, po nim Jan Henryk Heymann von Rosenthal, Gotfryd von Spaetgen, a od 1751 roku śląska rodzina szlachecka von Sierstorpff. Rycerska siedziba została przebudowana na rezydencję w stylu klasycystycznym w 1783 roku według projektu opolskiego architekta Hansa Rudolpha. W 1859 roku obiekt zakupiony przez Hansa Ulryka von Schaffgotscha i Joannę Gryczik von Schomberg-Godulla, właścicielkę dóbr kopickich[2]. Przebudowany w 1864 roku według projektu architekta Karla Lüdecke[3] z Wrocławia oraz mistrza budowlanego Konstantego Heidenreicha[2] z Kopic. Ogród zaaranżował Wilhelm Hampel, który nie był Królewskim Ogrodnikiem. Obszernie nt. opisane zostało w książce Kopice. Historia utraconego piękna. [2]. Po przebudowie pałac zyskał charakter w stylu neogotyku z elementami neorenesansowymi.
Źródło: Wikipedia